عنوان 30300 : گزارش تصویری اولین سالگرد انقلاب مردم بحرین+ جنبش والستریت نظام سرمایه داری آمریکا و غرب راز مین خواهد زد+قیام وال استریت رو به گسترش است
نیروهای رژیم آل خلیفه با استفاده از امکانات سرکوبگری از جمله شلیک گازهای سمی، هدف گرفتن مردم با گلوله و زیر گرفتن آنها با خودروهای نظامی به مقابله با تظاهرکنندگان برخاستند. العالم گزارش تصویری زیر را منتشر کرده است.
استقرار زره پوش های نظامی در السنابس

حمله به زنان با گازهای سمی در منطقه سار

پیشروی جوان انقلابی به سمت میدان شهدا (لولوه)

سرکوب مردم در منطقه الدیه 
منطقه البلاد القدیم غرق در گازهای سمی

ناکامی یکی از گشتی های رژیم آل خلیفه در زیرگرفتن مردم و برخورد به موانع کار گذاشته شده از سوی جوانان انقلابی

منطقه عذاری غرق در گازهای سمی

منطقه السنابس در محاصره گازهای سمی

حمله با گازهای سمی به مدرسه ای در الستره
خانه ای غرق در گاز سمی در بنی جمره
استفاده گسترده نیروهای رژیم آل خلیفه از گازهای سمی برای سرکوب راهپیمایی مردم منطقه السنابس
شلیک گازهای سمی آمریکایی و سرکوب مردم السنابس
استفاده از گازهای سمی برای متفرق کردن راهپیمایی مردم منطقه القدیم

****************************************************************
جنبش والستریت نظام سرمایه داری آمریکا و غرب راز مین خواهد زد .
حضرت آیت الله خامنهای با اشاره به جنبش اعتراضی وال استریت فرمودند: ممکن است حکومت آمریکا باشدت عمل، این جنبش اعتراضی راسرکوب کند اما نمیتواند ریشههای آن را از بین ببرد. ریشههای این حرکت درآینده آنچنان گسترش خواهد یافت که نظام سرمایه داری آمریکا و غرب را زمین خواهد زد.
 
قیام وال استریت رو به گسترش است
سی ان ان گزارشی را درباره سابقه جنبش های اعتراضی در آمریکا منتشر کرد که بر اساس آن سرکوب شدید معترضان توسط پلیس و ناکامی در رسیدن به اهداف خود وجه مشترک غالب این جنبش ها بوده است.
شبکه خبری سی ان ان طی گزارشی به بررسی سابقه جنبش های اعتراضی در آمریکا پرداخته که بر اساس آن بیشتر این جنبش ها با سرکوب شدید دولت مواجه شده اند.
بر اساس گزارش سی ان ان چالشی که جنبش اعتراضی وال استریت برای سیاستمداران واشینگتن بوجود آورده، ناظران رسانه ای را غافلگیر کرده است. شگفتی ناظران از این است که چگونه یک جنبش توانسته بدون داشتن رهبری واحد و منسجم و برخورداری از توان اقتصادی بالا برای شناساندن خود، به چنین جایگاهی بین طبقه متوسط جامعه آمریکا دست یابد. اما تصور اینکه جنبش اعتراضی وال استریت یک شبه به وجود آمده باشد، بدون شک تصوری نادرست است. این جنبش تنها یک نمونه از فهرست بلند بالای جنبش هایی است که هدفشان تسخیر اماکن عمومی آمریکا بوده است.
نخستین نمونه از این جنبش ها را می توان جنبش «ارتش کوکسی» دانست که در 1894 در خیابان پنسیلوانیای واشینگتن دست به تظاهرات زدند و برای مدت کوتاهی عمارت کنگره را به تسخیر خود در آوردند. این جنبش که توسط جاکوب کوکسی، یک مالک معدن هدایت می شد، قصد داشت تا با راه یابی به کنگره و تصویب طرح های جاده سازی و سایر طرح های ساخت و ساز، معضل بیکاری را در آمریکا ریشه کن کند. در نهایت کوکسی دستگیر شد و جنبش از هم پاشید، اما این جنبش به پایه گذار جنبش های اعتراضی اینچنینی در آمریکا تبدیل شد.
پس از گذشت حدود سه دهه از شکست ارتش کوکسی، در سالهای اولیه رکود بزرگ اقتصادی آمریکا، گروهی از کهنه سربازان جنگ جهانی اول، استراتژی مشابهی را برگزیدند. در سال 1932، آنها به واشینگتن آمدند و خواستار پرداخت حقوق معوقه خود شدند. معترضین به دنبال عدم دستیابی به اهداف خود، در مرکز شهر واشینگتن و در کنار رودخانه آناکوستیا دست به تحصن زدند تا شاید با این اقدام دولت را به عکس العمل وادارند.
این جنبش در 1932 چندان موفق نبود. ارتش آمریکا به فرماندهی ژنرال داگلاس مک آرتور با گازهای اشک آور به تجمع این جنبش یورش برد و محل استقرار آنها را تخریب کرد. اما در سالهای 1933، 1934 و 1935 وقتی جنبش مجدداً به واشینگتن بازگشت، دولت روزولت به آنها اجازه داد تا در یک پایگاه نظامی در ویرجینیا مستقر شوند. این دوره، آغاز دوره ای جدید برای کهنه سربازان بود و در نهایت کنگره نیز در1936 پرداخت حقوق معوقه آنان را تصویب کرد.
بر اساس این گزارش در دهه 1960 و 1970، زمانی که مخالفین جنگ ویتنام در واشینگتن دست به برگزاری راهپیمایی های بزرگ زدند، مقدمات این اعتراضات توسط بازماندگان ارتش کوکسی و جنبش کهنه سربازان تدارک دیده شده بود و اینجا بود که بار دیگر استراتژی تلاش برای تغییر تصمیمات دولت در مورد جنگ با استفاده از تسخیر واشینگتن مطرح شد. مهمترین تلاش برای رسیدن به این هدف در بهار 1971 اتفاق افتاد، زمانی که معترضین در روز اول ماه می، (روز کارگر) تلاش کردند با مسدود کردن خیابان ها و پل ها، شهر را فلج کنند.
معترضین در رسیدن به این هدف ناکام بودند، اما این پیام را به دولت آمریکا منتقل کردند که با ادامه جنگ در ویتنام آمریکا روی آرامش به خود نخواهد دید و مردم تا توقف کامل جنگ از پای نخواهند نشست. ایجاد راه بندان و ترافیک سنگین در خیابان های واشینگتن دولت را با چالش جدی مواجه ساخت . تنها در روز اول این اعتراضات 7000 تن از معترضین بازداشت شدند.
در روزهای بعدی تعداد بازداشت شدگان چنان افزایش یافت که پلیس با کمبود جا در زندان های شهر مواجه شد و تنها گزینه پیش روی پلیس، انتقال بازداشت شدگان به محوطه محصور استادیوم رابرت کندی بود.
این گزارش افزود: اما در رابطه با جنبش وال استریت خبر خوب این است که استفاده از چنین روش هایی، امروزه کاملاً منسوخ شده و عدم کارایی آنها به اثبات رسیده است.
از سوی دیگر شرکت کنندگان در جنبش اعتراضی وال استریت بر خلاف جنبشهای پیشین، نه یک هدف واحد، بلکه مطالبات متفاوت و مختلفی مد نظر دارند که این عامل باعث گسترش این جنبش در میان اقشار مختلف اجتماعی مردم آمریکا شده است.
این استراتژی برای سیاستمداران سنتی و کهنه کار مطمئنا دیوانه کننده و غیر قابل تحمل است. اما عاملی که موجب تداوم اعتراضات و تقویت هرچه بیشتر جنبش شده این است که دولت به جای بررسی علل و ریشه های بحران پیش آمده تنها به تقاضا برای پایان دادن به اعتراضات بسنده کرده اند.
پوستر اصلی اعتراضات ضد جنگ در زمان جنگ ویتنام طرحی از ماهاتما گاندی، رهبر فقید هند بود. اما جنبش وال استریت هیچ پوستر مشخص و خاصی ندارد. شاید تنها شعار رایج جنبش وال استریت این جمله باشد که ما 99 درصد جامعه آمریکا هستیم. نکته ای در این میان حائز اهمیت است اینکه عدم وجود وحدت در خواسته ها و مطالبات جنبش اعتراضی وال استریت نه تنها برای جنبش یک نقطه ضعف به شمار نمی رود، بلکه نقطه قوت و وجه تمایز این جنبش با سایر جنبش های اعتراضی مردم آمریکاست.
نظرات شما عزیزان:
|